JU-ON: THE GRUDGE - HAUNTED HOUSE SIMULATOR – (Japoński tytuł - Kyōfu Taikan: Juon („Sensation of Fear: Curse Grudge”), europejski tytuł - Ju-On: The Grudge- A Fright Simulator”) gra platfomowa typu first person adventures wyprodukowana przez firmę Wii, a wydana w Japonii przez AQ Interactive 30 lipca 2009 r.. W USA grę wydał Xseed Games 13 października 2009 a w Europie przez Rising Star Games 30 października 2009 r..
Akcja gry nawiązuje do fabuły serii „Ju-on”. W domu na przedmieściach Tokio doszło do morderstwa i teraz miejsce to jest przeklęte. Kto przekroczy próg nieszczęsnego budynku staje się ofiarą klątwy rzuconej przez zamordowanych Gracz, uzbrojony jedynie w latarkę, wciela się w poszczególnych epizodach w różnych członków rodziny Yamada, która zamieszkała wkrótce po tragedii rodziny Saskich.: W pierwszym epizodzie Erika Yamada (córka) szuka zaginionego psa w opuszczonej fabryce. Drugi etap rozgrywa się w opustoszałym szpitalu, do którego trafiła matka Eriki, Michiko Yamada. Kenji Yamada – brat Eriki i syn Michiko zanosi paczkę do nawiedzonego apartamentu. Czwarty epizod ulokowany jest w fabryce manekinów, w której na nocnej zmianie jako strażnik pracuje głowa rodziny Yamada, Hiroshi. Ostatni etap ma miejsce w domu Saekich, do którego wraca Erika.
Oficjalna strona amerykańskiej wersji gry
Trailer gry:
JU-ON: VIDEO SIDE TPB – W 2006 r. Takashi Shimizu napisał scenariusz komiksowej adaptacji „Ju-on The Curse”, który następnie Miki Rinno zaadaptował na potrzeby japońskiego komiksu (mangi), pt „Ju-on Video Side TPB”. 26 marca 2006 r. amerykańskie wydawnictwo Dark Horse przetłumaczyło treść mangi na angielski.
KAREN DAVIS - Główna bohaterka „The Grudge”, pojawia się także w roli drugoplanowej w „The Grudge 2” . Jest pielęgniarką, która wraz ze swym chłopakiem przeprowadza się do Tokio. Znajduje zatrudnienie w centrum opieki, gdzie zastępuje japońską wolontariuszkę Yoko, która nie pojawiła się w pracy. Karen udaje się do jednej z podopiecznych Yoko, zamieszkującej w domu, w którym niegdyś popełniono zbrodnie na rodzinie Saeki. Przejmuje opiekę nad Emma Williams - matką Mathew Williams`a. W domu Karen zostaje „zarażona” klątwą. Karen stara się powstrzymać klątwę, podpalając dom. Bez powodzenia. Z obrażeniami trafia do szpitala, gdzie odwiedza ją sprowadzana z USA młodsza siostra Aubrey Davis. Karen stara się przestrzec Aubrey przed klątwą. Kayako dopada Karen w szpitalu i spycha ją z dachu.
Karen Davis odtwarza Sarah Michelle Gellar. W „Scary Movie 4” Gellar parodiuje Anna Faris.
Zob.: Sarah Michelle Gellar
KATASUMI – Trzyminutowy odcinek serialu grozy ”Gakkô no kaidan G” („School Ghost Story G” ) z 1998 r., w angielskim tłumaczeniu „In A Corner”. Obok odcinka „4444444444”, również wyreżyserowanego przez Takashi Shimizu, jego debiut filmowy (ale nie kinowy). Pierwszy raz w serii „Ju-on” pojawia się w „Katasumi” postać Kayako po raz pierwszy zagrana przez Takako Fuji.
Film można zobaczyć tutaj:
http://www.youtube.com/watch?v=TaQm2YhPAPc
KATSUMI YANAGIJIMA - Autor zdjęć do "The Grudge 2".
Filmografia: http://www.imdb.com/name/nm0945851/
http://www.youtube.com/watch?v=TaQm2YhPAPc
KATSUMI YANAGIJIMA - Autor zdjęć do "The Grudge 2".
Filmografia: http://www.imdb.com/name/nm0945851/
KAYAKO SAEKI – Najważniejsza postać serii „Ju-on”, ikona azjatyckiego horroru, obok Sadako Yamamury z serii „Ringu”, najpopularniejszy duch w dziejach kina grozy.
Data urodzenia:
- 1973 (seria „Ju-on”)
- 1971 (seria „The Grudge”)
Data śmierci:
- 1991( seria „Ju-on”)
- listopad 2001 (seria „The Grudge”)
Wiek:
- 28 (seria „Ju-on”)
- 30 (seria „The Grudge”)
Miejsce zamieszkania: dzielnica Nerima, Tokio, Japonia
Rodzina: Takeo Saeki (mąż), Toshio (syn) oraz Nakagawa Kawamata (matka – ‘The Grudge 2” i „The Grudge 3” ), Naoko Kawamata („The Grudge 3” )
Pochodzenie (seria „Ju-on”): O pochodzeniu Kayako Saeki-śmiertelniczki nie wiemy prawie nic. Takashi Shimizu nie interesuje się jej losem sprzed makabrycznej zbrodni, której stała się ofiarą. Możemy się jedynie domyślić, że wiodła bardzo zwyczajne życie. W serii „Ju-on” są tylko dwie krótkie sceny ukazujące Kayako jako kobietę. Pierwsza scena to, ta w której kłania się nauczycielowi Kobayashiemu, oddając mu pod opiekę Toshio („Ju-on The Curse”), druga zaś – w scenie, gdy za siedzącą na progu domu Saekich, Kyoko Harase, widzimy jak przygotowuje posiłek dla Toshio i Takeo ( „Klątwa Ju-on 2” ). Dwie krótkie sceny, których celem jest podkreślenie zwyczajności tej postaci. Jedynym wybijącym się poza przeciętność wydarzeniem w jej życiu jest młodzieńcze uczucie do Shunsuke Kobayashiego, kolegi z czasów, gdy uczęszczała do college`u. Los zetknął ją z Takeo Saekim i wkrótce została jego żoną oraz urodziła mu chłopca – Toshio. Jako zamężna kobieta oraz matka sześcioletniego syna nieoczekiwanie znowu zaczęła spotykać Kobayashiego, który był nauczycielem Toshio. Odżyły wspomnienia, ale szansa na ułożenie sobie życia u boku dawnej miłości – niemożliwa. Kayako miała męża i syna a Kobayashi, bedącą z nim w ciąży żonę, Manami. Nic dziwnego, że uczucie niemożliwej do spełnienia miłości, poczęło frustrować Kayako i z czystego, platonicznego uczucia zmieniło się w obsesję. Wyraz frustracji i obsesji Kayakao dawała w swym sekretnym dzienniku, który okazał się bezpośrednią przyczyną jej zguby.
Poza jednak nieszczęśliwą miłością niewiele więcej wiemy o jej życiu sprzed okrutnej zbrodni popełnionej na niej przez Takeo (Zob.: Rodzina). Brak istotnych informacji o przeszłości Kayako oznacza, że: 1) nic szczególnego nie wydarzyło się w tym czasie 2) jest to świadomy zabieg Takashi Shimizu, który ma spotęgować aurę tajemniczości wokół tej postaci.
Pochodzenie Kayako jako mściwego ducha ma związek z tradycyjnym pojmowaniem duchów w japońskiej kulturze. „(…) W japońskiej kulturze duchy, zwłaszcza tych, którzy zmarli w poczuciu głębokiej urazy, są najbardziej przerażającymi istotami. Od czasu jak byłem małym chłopcem myślałem o duchach” – wyznał w wywiadzie dla portalu Horror.com. Takashi Shimizu. Kayako wzięła się zatem z fascynacji japońskim folklorem i tradycją. Genezy tej postaci jako budzącego przerażenie ducha należy szukać w podkategorii duchów zwanych onryō , a także w znaczeniu jaki buddyści przypisują chwili śmierci oraz w regułach prawa karmy. Zob.onryō, prawo karmy, klątwa.
Pochodzenie Kayako (seria „The Grudge”): W „The Grudge 2” Shimizu wyjaśnia Amerykanom, dlaczego Kayako po śmierci stała się tak demoniczną istotą. Odwoływanie do kompletnie niezrozumiałego w Ameryce japońskiego folkloru i tradycji onryō nie miało racji bytu, toteż pojawia się wyjaśnienie, że Kayako spędziła dzieciństwo wraz z matką szamanką, zwaną itako. Matka wykorzystywała córkę do „połykania” złych duchów, które uwalniała w ten sposób z opętanych osób. Dziewczynka raz na zawsze została naznaczona jako wyklęta, budząc strach i agresję otoczenia. Tylko Takeo Saeki dostrzegł w Kayako zwyczajną kobietę: ożenił się z nią i dochował się syna, Toshio.
Kayako miała także młodszą siostrę Naoko, która była świadkiem cierpienia jej siostry. Kiedy klątwa Kayako dotarła do Chicago i pewnej kamienicy, Naoko przybyła by powstrzymać jej rozprzestrzenianie. Zob.: Sposoby powstrzymania klątwy.
Zachowanie:
- nagłe pojawianie się
- skradanie
- zabijanie ( z użyciem włosów)
- prześladowanie
- opętywanie
Przebieg zbrodni:
Można go zobaczyć tutaj:
W „The Grudge” przebieg zbrodni na Kayako (i Toshio) nie odbiega od tego ukazanego w „Ju-on”. Ze względów na kategorię wiekową usunięto ujęcia przedstawiające Takeo łamiącego szyję Kayako, dźgającego ją nożem oraz topiącego Toshio. Pełna wersja sceny morderstwa znajduje się w wersji Director`s Cut.
Przebieg zbrodni w „The Grudge”.
Przebieg zbrodni w „The Grudge Director`s Cut”
Postać pod jaką się objawia: Kayako w serii Ju-on/ the Grudge występuje pod postacią:
- zakrwawionego, pełzającego trupa (wszystkie części wyreżyserowane przez T. Shimizu oraz „The Grudge”)
- długowłosej, bladolicej zjawy z cieniami pod oczami („Ju-on The Curse”,„Klątwa Ju-on”, „The Grudge”, „The Grudge 2” i „The Grudge 3” i „Tales from The Grudge”)
- cienia/ciała astralnego („Klątwa Ju-on” i „The Grudge”)
- głowy z włosami („Klątwa Ju-on 2” )
- peruki („Klątwa Ju-on 2” )
- poprzez różne postaci, które opętuje („Ju-on The Curse 2” , „Klątwa Ju-on 2” , „The Grudge”, „The Grudge 2” )
Body count: Czyli ilość ofiar zgładzonych przez Kayako –ok. stu trzydziestu, co czyni ją jedną z najbardziej morderczych postaci w dziejach kina.
Najsłynniejsza scena z Kayako: Bez wątpienia jest nią scena, gdy Kayako spełza ze schodów. Pojawiła się ona w sześciu filmach z dziewięciu serii „Ju-on”/”The Grudge”. W „Klątwie Ju-on
Scena ze schodami z „Ju-on The Curse”: http://www.youtube.com/watch?v=KSu_hUqb3kI
Odtwórczyni postaci Kayako:
- Takeo Fuji („Katasumi”, seria „Ju-on”, bez „Ju-on White Ghost” i „Ju-on Black Ghost”)
- Aiko Horichi („The Grudge 3” )
- Anna Moon („Tales from The Grudge”)
KLĄTWA – Najprostszą formą klątwy jest inwokacja lub magiczne zaklęcie rzucone na daną osobę w celu wyrządzenia jej krzywdy. W japońskich horrorach ta prosta definicja klątwy została nieco zmodyfikowana o chwilę, w której klątwa zostaje rzucona. Buddyści uważają bowiem, że najważniejszą chwilą w życiu człowieka jest chwila śmierci. Dlaczego? Nieoświecony umysł człowieka w chwili śmierci traci oparcie w materialnym ciele i wrażeniach zmysłowych. W tym momencie świadomość traci „grunt pod nogami” i rozpaczliwie łapie się dominującej myśli czy też wrażenia, byle tylko nie stracić poczucia własnego istnienia. A co się stanie jeśli dominującym wrażeniem z chwili śmierci jest gniew, żal, nienawiść? Ostatnia wola lub obietnica człowieka, który umiera w gniewie lub w gniewie popełnia samobójstwo, posiada „moc nadprzyrodzoną.” Można sobie wyobrazić jak potężną może być klątwa rzucona w momencie takiej gwałtownej śmierci.
W serii „Ju-on” mamy do czynienia z nieco inny rodzajem klątwy. Motto serii brzmi: „Klątwa rzucona przez tego, kto ginie w gniewie, działa w miejscu, w którym człowiek ten żył. Ci, których dosięgnie, umierają, a wtedy klątwa rodzi się na nowo.” Różnica polega więc na tym, że klątwa nie zostaje rzucona z myślą o konkretnej osobie (i najczęściej jego rodzinie a także następnych pokoleniach), lecz przeklęte zostaje miejsce śmierci osoby, która ją rzuciła. To, dlatego każdy, kto przekroczy próg nawiedzonego domu albo będzie miał styczność z przedmiotami z niego pochodzącymi zostaje przeklęty. Ten mechanizm działania klątwy ju-on jest obecny niemal we wszystkich filmach z serii. Pewnej modyfikacji ( a raczej doprecyzowaniu) ulega on w „The Grudge 3” , w której mówi się, że osoba, która przetrwała nosi w sobie klątwę, dopóki ta się nie odrodzi. Skojarzenia z wirusem i rozprzestrzeniającą się epidemią są o tyle uzasadnione, że twórca serii Takashi Shimizu chciał w ten właśnie sposób przedstawić zło, które zrodzone w akcie brutalnego mordu na rodzinie Saekich może wywołać skutki o charakterze nie jednostkowym, lecz „globalnym”.
KÔJI KANAYA - Autor zdjęć do "Ju-on White Ghost".
Filmografia: http://www.imdb.com/name/nm0437123/
KOT – Czarny kot Mar – najbliższy przyjaciel Toshio. Został utopiony wraz z Toshio.Shimizu wyznał: "Osobiście kocham czarne koty, ale jestem zapracowanym kawalarem, więc nie mam żadnego. Mam za to mnóstwo figurek czarnych kotków, które zbieram".
KSIĄŻKA „JU-ON” – W 2006 r., 27 września wydawnictwo DH Press wydało książkową wersję japońskiej serii „Ju-on” – pod tytułem: „Ju-on A Novel” autorstwa Kei Ohishi.
Polska recenzja książki:
KWAIDAN, OPOWIEŚCI NIEZWYKŁE – Tytuł najsłynniejszej książki Lafcadio Hearna. W kontekście serii „Ju-on” najistotniejszy jest fragment pochodzący z rozdziału „Dyplomacja”, który brzmi następująco:”Trzeba wam wiedzieć, że powszechnie wierzy się, iż ostatnia wola lub obietnica człowieka, który umiera w gniewie lub w gniewie popełnia samobójstwo, posiada moc nadprzyrodzoną." Gniew, żal, tęsknota przeżywane w chwili śmierci miały tak wielką moc, że dusza (czy raczej „umysł”, „świadomość”) nie była w stanie uwolnić się od ciała i proces transmigracji (reinkarnacji) nie mógł być kontynuowany. Zmarli musieli zerwać krępujące ich emocjonalne więzy z doczesnym światem, kończąc niezałatwione sprawy albo mszcząc się na tych, od których zaznali krzywd. W ten sposób stawali się onryō. Do tej podkategorii duchów należy Kayako oraz jej bliscy. Reżyser w komentarzu do amerykańskiej wersji „Klątwy Ju-on” wyjaśnia: Gdy człowiek umiera, pozostaje po nim to coś, coś, co nie udało mu się osiągnąć coś, czego żałuje, jakiś gniew lub żal. Gdy człowiek umiera z tak silnym uczuciem, po śmierci powraca by je zrealizować.” Na marginesie dodajmy, że przytoczony cytat z „Kwaidanu” posłużyły Takashi Shimizu w nieco zmienionej formie za treść słynnego motta serii „Ju-on”.
„Kwaidan, opowieści niezwykle” po raz pierwszy wydanej w Polsce w 1984 r. przez Wydawnictwo Łódzkie przetłumaczonej przez Jerzego Rzewuskiego. Drugie wydanie tej książki pochodzi z 2008 r. (wyd. Diamond Books, tłum. J.Rzewuski)
Sylwetka Lafcadio Hearna: http://pl.wikipedia.org/wiki/Lafcadio_Hearn
KYOKO HARASE – Druga z najważniejszych postaci w serii „Ju-on”. Dlaczego? Po pierwsze, dlatego że jest pierwszą bohaterką serii, o której możemy powiedzieć, że jest „główną”. Co prawda „Klątwy Ju-on 2” składa się również z sześciu epizodów z wieloma bohaterami, lecz intryga wyraźnie koncentruje się wokół losów Kyoko Harase. Kyoko jest popularną aktorką zwaną „królową horrorów”, a także zostaje wybrana na matkę odrodzonej Kayako. Tę „zaszczyt” spotyka tylko tę bohaterkę, co ostatecznie i tak nie uchroni ją przed losem, który spotyka wszystkie filmowe postaci. Kyoko w filmie odtwarza Noriko Sakai (ur.1971), aktorka i przede wszystkim popularna piosenkarka J-popu. Noriko zagrała jeszcze jedną z głównych ról w horrorze „Wizje” Norio Tsuruty.
